U vremenu posle drugog svetskog rata, Subotica je dobila epitet – grad sportova. Duga sportska tradicija, uređeni sportski tereni još pre rata a i okolnost da se i za vreme okupacije održala sportska aktivnost, donela je sjajan igrački i trenerski kadar u posleratnom periodu.
Tridesetih godina Sokolski dom
Pogled na taj prostor sa gledališta letnje pozornice
Šezdesetih godina, Subotica ima 10 klubova u prvoj saveznoj ligi Jugoslavije, 12 drugoligaša i sijaset asova u pojedinačnim sportovima. Stoga se 1963. godine, pristupilo izgradnji „Stadiona malih sportova“ sa 4000 mesta za brojne navijače subotičkih klubova.
Stadion redovno pune rukometašice (višestruke prvakinje) i bokseri
Marjan Beneš vs Darko Čović
Krajem novembra te godine, stadion je otvoren, a veštačko klizalište i reflektore, dobio je 1969. godine. Klizalište je svečano otvoreno 14. januara 1970. godine, prigodnim programom klizačke grupe „Medvešćak“ iz Zagreba i nastupom klizačkih parova iz Mađarske. Na kraju je odigrana prvenstvena utakmica u hokeju na ledu : Spartak – Crvena Zvezda, uz vatreno navijanje 2000 gledalaca.
Doček olimpijske baklje na putu za Sarajevo 1984. godine
Olimpijski šampion, rvač Momir Petković
Koncerti
Dečiji sletovi
Prostor ispod tribina, nije bio osmišljen, već je služio kao improvizovani parking.
Polovinom osamdesetih, u sklopu uređenja Lenjinovog parka, doneta je odluka da se taj prostor privede nameni za „malu privredu“, kako su se tada zvale zanatlije.
Danas
