Vreme kada treba prepustiti mesto mlađem

Nakon završene osnovne škole u Subotici, otišao je u vojnu Mornaričko-terhničku školu u Puli i nju završio 1966. godine kao elektroničar. Sa sedamnaest godina doživeo je nešto što retko ko doživi – ukrcavanje na podmornice gde završava specijalizaciju za podmorničara – hidroakustičara.

 

Ovako počinje priča o čoveku koji je osnovao Ronilački klub Spartak a danas ga prepušta mađim članovima. Đorđe Branisavljenivć – Beli je dobar deo svog života proveo na moru a praktično ceo život pored vode u ronjenju.

 

– Obuka za spašavanje sa potonulih podmornica se izvodila pomoću ronilačkih aparata na O2 ( DREGER ) a kasnije i mešavinu – trimix (IDA-59) za spašavanje sa 120m. Tu i počinje moja raonilačka karijera.

 

Iako Subotičanin, život nakon školovanja nastavlja u Puli kao član Ratne mornarice.

 

– Godine 1971. prelazim u Pomorske Diverzante gde nakon jednogodišnjeg školovanja ronim sa viče vrsta aparata i medija za disanje kao i podvodnih vozila, skutera, jednosedih i dvosedih ronilica različitih tipova i namene. Kao profesionalci, učestvovali smo u više velikih podvodnih arheoloških akcija (pretraživanja, iskopavanja, markiranja, snimanja ), uništavanja eksplozivnih naprava i obezbeđenja javnih ličnosti. Nakon provedenih pet godina u ovoj jedinici Ratne Mornarice u Puli, na svoj zahtev prelazim u rezervni sastav. Nastavio sam rad u ronilaštvu na vađenju potonulih plovila i ronjenje u turizmu.

 

U Zagrebu stiče zvanje instruktora ronjenja, a tih sedamdesetih godina postaje i prvak SFRJ u ronjenju te član reprezentacije Jugoslavije koja je 1974. godine bila vicešamion sveta.

1975.

U Suboticu se vraća 1982. godine gde osnivamo KPA  Spartak i priključuje se radu Ronilačkom odboru Vojvodine. Svoju karijeru je upotpunio i mestom predsednika Ronilačkog saveza Srbije i predsednika Ronilačkog saveza Vojvodine. Zvanje CMAS M3 ima od 1986. a počasni M4 od 1989. godine. Jedan je od osnivača i član upravnog odbora udruženja „Podvodni Istraživači Vojvodine“.

 

– Imali smo dosta uspešnih podvodnih radova na našem akvatoriju  gde se izdvaja vađenje potonulog betonskog mola  Ženskog štranda, gde smo izvadili 240 tona armiranog betona iz jezara bez i jedne ozbiljnije povrede.

Đorđe Branisavljević je nakon dobrovoljnog povlačenja proglašen za doživotnog počasnog predsednika kluba.

 

– Članovi kluba su mi dodelili zvanje doživotnog počasnog predsednika kluba, čime su „ocenili“ moj višegodišnji trud na čemu sam im zahvalan. To je ujedno i jedino priznanje koje sam dobio u ovom gradu.

 

---

---