Teslino naselje – nastanak

Uređenje „Segedinskih vinograda“ u stambeno naselje „Vrtni grad“, počelo je još pre drugog svetskog rata, izradom regulacione osnove.

Međutim, živa građevinska aktivnost na tom prostoru počinje tek krajm pedesetih godina. Završetkom moderne osnovne škole „Jovan Mikić“ 1960. godine a potom i učiteljske škole, na sredokraći između željeznice i prve kasarne, zadat je dalji smer širenja grada.

Stara škola Jovan Mikić, na SANDu

Novo Teslino naselje je od starog Kertvaroša delila Agina bara, nisko, povremeno močvarno tlo duž današnje Banijske ulice. Iza nje, na osovini koju je činila Zetska ulica, počelo je zidanje stambenih zgrada do četiri sprata, i porodičnih kuća, od Palićkog puta. Na praznim parcelama, za svega nekoliko godina, niklo je novo naselje zvaničnog naziva Nikola Tesla.

Izobilje prostora između samostojećih višespratnica, značilo je prostrane travnjake, igrališta, drveće…Iako daleko od prestižnog Radijalca i centra grada, ovaj kraj je pružao mir svojim stanarima i lepo detinjstvo deci.

NIŠTA BEZ KAFANE

Zetska ulica je počinjala kafanom „Kod Julke“ (Julkino brdo) a završavala se današnjom kafanom Balkan, koja je u prošlosti nosila nekoliko imena ali uvek neki geografski toponim. U vreme pune zaposlenosti, proleteri su svraćali i do BODICE kod pijace, na piće s nogu, a kad noge otkažu, uobičajeni prizor je bio spavanjac, odnosno trežnjenje na travnjaku iza.

Teslino naselje, iako administrativno pripada MZ Kertvaroš, razvilo je poseban identitet i ima jasne i prave granice. Na istoku, to je Mali Radanovac, kvart širokih pravih ulica izgrađenih većinom sedamdesetih godina, a na zapadu je to Banijska ulica i šumica na čijem rubu su podignute dve škole.

Stogodišnja šumica je deo nekadašnjeg privatnog parka koji je pripadao porodici Vermeš. Olimpijski kompleks terena Lajoša Vermeša, osim onih na Paliću, i na ovom placu je imao sportska igrališta.

Ulica Save Kovačevića će ih razdvojiti tek kasnije. Nekada je na velikim privatnim parcelama obavezno davana prednost vinogradima, voćnjacima i povrću, tako da ovaj park predstavlja osobenost.

Ulica Partizanskih baza početkom šezdsetih (pogled sa Palićkog puta)

DOLINA LOPOVA

Prostor Agine bare je dugo ostao prazan. Početkom sedamdesetih je na jednom kraju izgrađeno tada najsavremenije zabavište ŠUMICE, a na drugom  je početkom devedesetih počelo zidanje „Doline lopova“, što je neformalni naziv (u agencijama za nekretnine se vodi kao DOLINA).

ZLOČIN

Pre pola veka, na tom praznom prostoru okruženom kućama, nalazio se i jedan bunar. Nasuprot njemu – kuća u kojoj su živeli dvoje starih ljudi. Činilo se u slozi, baba i deda su proizvodili domaći sapun veoma dobrog kvaliteta i kod njih su se snabdevali svi iz komšiluka.

Ali, koliko god neka ulica izgledala idilično i spokojno, iza zidova kuća može da zeva pakao. Demonima obuzet krhki ljudski um, u stanju je da prevaziđe najcrnju fantaziju.

Kada je jednog dana devojčica iz ulice došla u igri do bunara i nagnula se, uočila je na dnu nekakvu strvinu, bar joj se tako činilo. Pozvala je svoju mamu a uskoro je stigla i milicija. Sa dna bunara su izvukli delove ljudskog tela. Istraga je ubrzo došla do saznanja i gde je drugi deo leša. Žrtva je bio stari sapundžija iz susedstva, od koga je supruga napravila sapun a neupotrebljene ostatke je bacila u bunar.