Veče posvećeno slikarki Ani Bukvić Ivković (1947–2016)

Srdačano Vas pozivamo na prigodan program posvećen sećanju na subotičku slikarku Anu Bukvić Ivković (Subotica, 1947–2016), uz njene izložene slike u okviru izložbe Slikarstvo i vajarstvo jugoslovenskih autora iz umetničke zbrike Gradskog muzeja Subotica, II deo, koja se ovim programom svečano zatvara.

Vreme i mesto dešavanja: 7. februar 2017, 18 h, Gradski muzej Subotica.

U programu učestvuju: Ljubica Vuković Dulić, Miroslav Jovančić, Tina Nađ. Moderator: Olga K. Ninkov.
Ana Bukvić Ivković, magistar slikarstva, gimnaziju završava u Subotici (1965/66), a Akademiju likovnih umetnosti i postdiplomske studije u Beogradu (1973), u klasi Mladena Srbinovića. Dobitnik je studentske nagrade za slikarstvo i mozaik iz fonda Bete i Riste Vukanović. Izlagala je od 1969. godine. Od njenih samostalnih izložbi se izdvajaju izložbe u Subotici (1974, 1986, 1992, 2000), Bačkoj Topoli (1974), Somboru (1974), Zrenjaninu (1975), Novom Sadu (1978), Bihaću (1983). Za doprinos kulturi grada Subotice nagrađena je nagradom Dr Ferenc Bodrogvari u dva maha (Subotica, 1986, 2000); dobitnik je i nagrade Pro urbe (Subotica, 1998). Preminula je 13. januara 2016. u svom rodnom gradu u kojem je i sahranjena.

Povodom prikaza njenog stvaralaštva, istoričar umetnosti Miloš Arsić je napisao: „Slikarka Ana Bukvić Ivković pripada nevelikoj, donekle ,,zavereničkoj’’ grupaciji pasioniranih zagovornika slike kao kompleksne predstave enigmatsko – pojmovnog izražavanja. Veoma rano, već nakon završene Akademije, opredeljuje se za ideje šireg kruga figuracije (primetna je bliskost sa izazovima ,,neoromantizma’’, ,,obnove slike’’ i ,,neo-neoklasicizma’’). Tokom narednih decenija, relativno nezavisno od zahteva kontroverznih ideja tzv. umetnosti osamdesetih godina (vidovi postmodernog revizionizma, radikalizmi transavangarde), ona će strpljivo i krajnje usresređeno istrajavati na pikturalnoj afirmaciji klasičnih vrednosti slike… Ona zagovara slikarstvo alegorijskih prizora uslovne mitološke označenosti odnosno, neutralnost enterijera, ambijenata, figura i predela.“